ស្ទើរតែមួយភាគបួន នៃប្រទេសនៅលើពិភពលោកបានឃើញការកើនឡើងនៃការតវ៉ានិងភាពចលាចលកាលពីឆ្នាំមុនហើយតួលេខនេះនឹងកើនឡើងបន្ថែមទៀតនៅឆ្នាំ ២០២០ នេះបើយោងតាមការសិក្សាថ្មីមួយ។

 មានប្រទេសចំនួន ១៩៥ នៅលើពិភពលោកប្រសិនបើវ៉ាទីកង់និងប៉ាឡេស្ទីនត្រូវបានដាក់បញ្ចូលហើយសន្ទស្សន៍នៃភាពចលាចលស៊ីវិលដែលទើបនឹងចេញថ្មីបានអះអាងថារដ្ឋចំនួន ៤៧ នៃរដ្ឋទាំងនោះបានឃើញនូវការកើនឡើងនៃភាពវឹកវរស៊ីវិលនៅឆ្នាំ ២០១៩ ។

 គំរូទិន្នន័យដែលត្រូវបានចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ដោយក្រុមហ៊ុនវិភាគសេដ្ឋកិច្ចសង្គមនិងនយោបាយលោក Verisk Maplecroft ក៏បានព្យាករណ៍ថានៅឆ្នាំ ២០២០ ចំនួននេះនឹងកើនឡើងដល់ ៧៥ ប្រទេស។

 ការពិគ្រោះយោបល់របស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានកំណត់ថាហុងកុងនិងស៊ីលីគឺជាចំណុចផ្ទុះចំនួនពីរដែលទទួលរងនូវការកើនឡើងខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងភាពចលាចលចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំ ២០១៩  ។




ប្រទេសស៊ូដង់បានស្ថិតនៅក្នុងវិបត្តិចាប់តាំងពីមេដឹកនាំ Omar al-Bashir ត្រូវបានផ្ដួលរំលំកាលពីខែមេសា។ ប្រទេសនេះត្រូវបានឡោមព័ទ្ធដោយការតវ៉ានិងការសម្លាប់ជាច្រើននៅពេលដែលកម្លាំងយោធាប្រយុទ្ធនឹងក្រុមអ្នកគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រទេស។

 ជម្លោះនៅយេម៉ែនកំពុងផ្ទុះឡើងតាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ មកម្ល៉េះនៅពេលដែលកម្លាំងមូស្លីម Shia និង Sunni ប្រជែងគ្នាដណ្តើមអំណាច។

 ការព្យាករណ៍របស់ Maplecroft សម្រាប់ឆ្នាំ ២០២០ គឺមិនអំណោយផលទាំងចំនួនប្រទេសដែលបានឃើញការតវ៉ានិងអាំងតង់ស៊ីតេនៃភាពចលាចលកើនឡើង។

 សន្ទស្សន៍នេះព្យាករណ៍ថា ៧៥ ក្នុងចំណោម ១២៥ ប្រទេសដែលបានពិនិត្យនឹងឃើញមានស្ថេរភាពកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺន។ តួលេខនេះមានន័យថាជិត ៤០% នៃប្រជាជាតិទាំងអស់ក្នុង ១៩៥ របស់ពិភពលោកនឹងជួបប្រទះការរំខាននិងតវ៉ាដល់កម្រិតណាមួយ។

 ខណៈដែលប្រទេសអ៊ុយក្រែនហ្គីណេប៊ីសៅនិងតាជីគីស្ថានត្រូវបានគេព្យាករណ៍ថានឹងមានការកើនឡើងខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងភាពចលាចលវាគឺជាប្រទេសធំ ៗ ដែលអាចបង្កការព្រួយបារម្ភបំផុត។

 ឯកសារយោងឆ្លងកាត់ការវិភាគបានព្យាករណ៍ថានឹងមានភាពវឹកវររួមជាមួយគ្រោះថ្នាក់ដែលក្រុមបាតុករនឹងរងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សឬការឆ្លើយតបយ៉ាងខ្លាំងពីកងកម្លាំងសន្តិសុខ។
ប្រទេសដែលត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណនៅក្នុងវង់ក្រចកនេះរួមមានប្រទេសដែលមានឥទ្ធិពលខ្លាំងគឺប្រទេសរុស្ស៊ីចិនអារ៉ាប់ប៊ីសាអូឌីតតួកគីថៃនិងប្រេស៊ីល។

 ក្រុមអ្នកវិភាគដែលមានមូលដ្ឋាននៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានអះអាងថានៅឆ្នាំ ២០១៩ ទំនងជាមិនមានពន្លឺកើតឡើងនោះទេក្រុមហ៊ុននិងវិនិយោគិននឹងត្រូវសម្របខ្លួនទៅនឹងភាពចលាចលកើនឡើង។

 Maplecroft និយាយថានឹងមានការដាក់សម្ពាធកាន់តែខ្លាំងឡើងដល់ក្រុមហ៊ុនពិភពលោកដើម្បីអនុវត្តទំនួលខុសត្រូវរបស់ក្រុមហ៊ុនជាពិសេសអ្នកនៅតាមបណ្តាប្រទេសដែលសម្បូរទៅដោយធនធានធម្មជាតិដែលគម្រោងរុករករ៉ែនិងថាមពលត្រូវការការការពារខ្ពស់។

 របាយការណ៍បានបន្ថែមថា“ ទោះយ៉ាងណាក្រុមហ៊ុននានាកំពុងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងខ្លាំងនៃភាពស្មុគស្មាញប្រសិនបើពួកគេប្រើកម្លាំងសន្តិសុខរដ្ឋឬឯកជនដែលប្រព្រឹត្តការរំលោភបំពាន”  ។